Naar Believen

verscheurdheid

Soms maak je je een weg, waarvan je geen idee hebt waar naartoe.

Sinds mei 2001 geef ik dansmeditaties. Ik begon er ooit mee omdat ik niet de discipline kon opbrengen om dagelijks yoga-oefeningen of andere vormen van meditatie te doen, hoewel ik voelde hoe goed het me deed. Na 3 dagen sloeg onontkoombaar de verveling toe.

Behalve als ik danste: de muziek was altijd anders en nodigde m’n lichaam uit om een eerlijke verbinding te maken. Ik was verrast door de creativiteit van m’n bewegingen, zelfs als er geen muziek was. In m’n lichaam bleek altijd muziek te zitten.

Ik wijdde de dansmeditaties aan één woord, vergat dan het woord en zocht muziek, danste op de muziek en vond een nieuw woord: het thema van de week. De verslaglegging van deze wekelijkse dansen kende diverse vormen, maar geschiedt sinds januari 2007 in foto’s die om een haiku (of andere dichtvorm) vragen. Na 12 thema’s is een reeks vol. De reeks die daarop volgt, krijgt de naam van het laatste thema van de voorgaande reeks. Op deze manier verbinden de thema’s zich tot een verhaal uit de diepten van de tijd.

Voorjaar 2012 nodigde Marjan van der Vaart Smit me uit om haar praktijkruimte De Verbindingsweg in te richten met de resultaten van deze jarenlange verslaglegging. Sindsdien snap ik de richting van de weg die ik me had gemaakt: naar believen.

Alle kunstwerken worden vergezeld door een brief aan de kopers. De lieverds.

Deze expositie is een uitbreiding van de expositie die opende in 2008 lang samen woorden.

Een nieuwe vertaling van relaties en wat die met zich meebrengen.